ذکرسینه شهادت امام جواد علیه‌السلام
جــواد الائــمّه، شده کـشتــه ز کـیـنه دوباره شد عزادار، شهیــدۀ مدیــنــه به دل سوزِ شرر دید رضــا داغ پســر دید واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا *************************************** گــلِ امامِ هشتــم، به احــوال پریشان شهید راه اسلام ، شده با لبِ عطشان به بــزم ســوگ لاله زند فــاطــمه نــالـه واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا *************************************** از آن زهر کاری چه ناله ها زدی تو به حُجره بمیرم که دست و پا زدی تو شود جـان به فـدایت فــدایِ نــالــه هـایت واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا *************************************** غمت گشته جــاری، کرانه تا کــرانه غریبانه بسوزی؛ ز زهر کین به خانه شده زنـده به اذهـان غــمِ شــاهِ شهـیــدان واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا *************************************** به قتلگــه فتاد و، سـری به تن ندارد زند فــاطمه ناله، حسیـن کـفـن ندارد دگر جان شده بر لب امــان از دل زیـنـب واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا؛ واویلا |
